یاخته های عصبی درگیر در نظریه ذهن

۱

نورون های آینه ای(MNs):

پدیده نورونهای آیینه ای نخستین بار به وسیله دانشـمندان ایتالیـایی در دانشـگاه پارمـا کشف شد. آنها در یک کشف ناگهانی متوجه شـدند کـه نـورونهـایی کـه بعـدها نـام نورونهای آیینه ای به آنها داده شد، زمانی که یک میمون خـودش عملـی را انجـام می دهد و هم زمانی که به طور منفعـل شـاهد انجام عمل مشابهی از سوی میمونی دیگر یا یک انسان است، شلیک مـیشـوند (هیـز ۲۰۰۰). این نورونها نشان میدهند که مغـز یـک حیـوان چگونـه رفتـاری را کـه یـک حیوان دیگر انجام می دهد رمز گردانی میکند؛ بدین وسیله انجـام آن رفتـار در همـان لحظه یا بعدها آسان می شود. ابتدا پژوهشگران این نورونها را در قسمت کـرتکس ای آهیانـه و پـیش حرکتـی میمون ها کشف کردند (کیلنـر ،نیـل ،ویسـکاف ، فریسـتون و فریـث ۲۰۰۹) بعد ها دلایل مشابه حاکی از وجود نظام مشابهی در مغـز انسـان بود. (گلـس و همکاران، ۱۹۹۶؛ ریزولاتی و همکاران، ۲۰۰۱؛ فریستون و فریـث، ۲۰۰۹)

عملکرد این سیستم به خصوص در انسان مورد مطالعه قرار گرفته است. نورونهای آینه‌ای در برخورد با فعالیتی که در انسان دیگری مشاهده شود فعال شده و باعث ایجاد نوعی درک احساسی و مفهومی از عملکرد فرد دیگر هستند. به نظر می‌رسد که این سیستم در انسان پیشرفته‌تر از میمون است. بر اساس مشاهدات علمی برخلاف میمون در انسان برای فعال شدن این سیستم نیاز به یک جسم خارجی نیست و این سیستم در نبود جسم خارجی نیز فعال می‌شود. اگر چه مشاهده شده که در وجود یک جسم خارجی این سیستم فعالیت قوی‌تری از خود نشان می‌دهد.

اهمیت این نورونها در فعالیتهای ارتباطی موجودات است. در انسان این سیستم نقش قابل توجهی یافته است. به طوری که دانشمندان ورود سیستم صوتی به این نورونها در انسان هوموساپینس را آغاز گر بوجود آمدن توانایی سخن گفتن دانسته‌اند. به این ترتیب این نورونها در تکامل زبان در انسان نقش قابل توجهی ایفاکرده‌اند (کوربالیس ۲۰۰۲)  مطالعات انجام شده روی انسان با استفاده از ام.آر.آی عملکردی نشان داد که در انسان مشاهده حرکات دهانی انسان دیگر می‌تواند این سیستم را فعال کند در حالیکه چنین فعالیتی در برابر حرکات یک حیوان دیده نمی‌شود. اهمیت این سیستم در درک موسیقی و یادگیری موسیقی نیز مطرح شده است. نقش این نورونها در مورد موسیقی به عنوان ابزاری ارتباطی مطرح است و این نقش یک نقش اساسی در دریافت مفهوم موسیقیایی در شنونده می‌باشد. به این ترتیب که این نورونها به کار آمده و فعالیتی نوروفیزیولوژیک مشابه همان که در ذهن موسیقیدان می‌گذرد را در شنونده ایجاد می‌کنند. از طرفی در یادگیری حرفه‌ای موسیقی نیز از این سیستم استفاده می‌شود.

۲

نورون های فون اکونومو(VEN):

در بخش قدامی سینگولار(ACC)  سلول های عصبی دوکی شکلی به نام فون اکونومو  وجود دارند که محصول دوره طولانی تکامل اند و فقط در نوعی نهنگ، میمون و انسان  مشاهده شده است. این نوع نورون ها عامل ارتباط و برقراری تعادل و نظم بین مراکز مختص تفکر، احساسات و رفتارهای موجودات است. قشر قدامی سینگولار دروغ را فاش میکند ودر فعالیت های آموزشی، تمرکز و حافظه نقش چشمگیری دارد. همچنین وجود سلول های ون در اینسولا به ویژه، بخش کاملا قدامی اینسولا جایی که انسان ها آگاهانه احساساتی مانند عشق، نفرت، انزجار، اعتماد به نفس یا شرم را حس می کنند، مشاهده شده است.  احتمالا این نورون های در بازداری سلول های آینه ای  دخیل بوده و باعث بازداری پاسخ های اجتماعی می شوندتراکم این سلول ها در گونه های مختلف با فاصله ژنتیکی از انسان ها رابطه عکس دارد (نیم چینسکای و همکاران،۱۹۹۹). وجود سلول های دوکی شکل در مغز انسان ها نشانگر آن است که کرتکس سینگولیت قدامی (به عنوان یک ساختار قدیمی ) حاصل تغییرات تکاملی اخیر( ۱۵ تا ۲۰ میلیون سال اخیر ) می باشد.